จิมมี่ เฮนดริกซ์ ถือเป็นหนึ่งในนักกีตาร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ร็อกแอนด์โรล
จิมมี่ เฮนดริกซ์ คือใคร?
จิมมี่ เฮนดริกซ์ (1942-1970) เป็นนักกีตาร์ร็อกแอนด์โรล นักร้อง และนักแต่งเพลง ที่มีชื่อเสียงด้านทักษะการเล่นกีตาร์ไฟฟ้าที่ขึ้นหิ้งคนหนึ่งในวงการ การเล่นกีตาร์อันโดดเด่นและความสามารถในการแต่งเพลงระดับยอดเยี่ยมของเขา ส่งผลให้เขากลายเป็นดาวดังและมีอิทธิพลต่อนักดนตรีในแนวอื่นๆ ทั้งฮาร์ดร็อก ฟังก์ และกรังจ์ หนึ่งในการแสดงสดที่เลื่องลือที่สุดของเขาคือการแสดงบนเวทีเฟสติวัลวูดสต็อกในปี 1969 ซึ่งเขานำเสนอการเล่นกีตาร์ไฟฟ้าเวอร์ชั่นเพลงชาติอเมริกัน งานสายดนตรีของเขามีอายุเพียงสี่ปีสั้นๆ เฮนดริกซ์เสียชีวิตในปี 1970 แต่สถานะของเขาในฐานะร็อกเกอร์ตำนานก็ยังคงอยู่ต่อไป
ประวัติโดยสังเขปของจิมมี่ เฮนดริกซ์
จิมมี่ เฮนดริกซ์ มีอาชีพการงานสั้นมาก แต่กลับมีผลงานมากมาย และยังคงสร้างแรงบันดาลใจให้แก่นักกีตาร์จนถึงทุกวันนี้
•ช่วงแรกเริ่ม: จิมมี่ เฮนดริกซ์ เกิดเมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน 1942
ฅที่ซีแอตเทิล รัฐวอชิงตัน ชื่อแรกตอนเกิดคือจอห์นนี่ อัลเลน เฮนดริกซ์ ในปี 1946 พ่อแม่ของเขาเปลี่ยนชื่อเป็นเจมส์ มาร์แชล เฮนดริกซ์ เกิดมาในครอบครัวที่มีปัญหาหนัก เฮนดริกซ์จึงหลบหนีสิ่งเหล่านี้ด้วยการไปฟังแผ่นเสียงบลูส์และร็อกของพ่อตั้งแต่เด็ก โดยได้รับแรงบันดาลใจจากศิลปิน บลูส์ มัดดี้ วอร์เตอร์ส เฮนดริกซ์จึงได้ฝึกตัวเองเล่นกีตาร์ เขาได้รับกีตาร์ไฟฟ้าตัวแรกเมื่ออายุ 16 ปี และต่อมาได้ออกจากโรงเรียนมัธยมเพื่อมุ่งเน้นเล่นเพลงบลูส์กับวงเริ่มต้นของเขาชื่อร็อกกิ้ง คิงส์
• ช่วงรับราชการทหาร: ในปี 1961 เฮนดริกซ์เข้ารับราชการในกองทัพบกสหรัฐอเมริกาในนามนายทหารร่มและได้ก่อตั้งวงดนตรีชื่อ King Kasuals ร่วมกับเพื่อนทหารของเขา หนึ่งปีถัดมาในปี 1962 เฮนดริกซ์ได้รับการปลดประจำการอย่างสมเกียรติ
• อาชีพในช่วงแรกๆ: หลังออกจากราชการ เฮนดริกซ์เริ่มแสดงในฐานะนักดนตรีตามสตูดิโอ ไปรับงานเล่นกีตาร์แบ็กอัพให้ศิลปินระดับตำนาน อาทิ บี.บี. คิง, ลิตเติ้ล ริชาร์ด, แซม คุก และไอสลีย์ บราเธอร์ส เวลาที่ไม่ได้ไปทัวร์ เขาจะเล่น Gigs ในเขตกรีนวิชวิลเลจในนิวยอร์กซิตี้กับวงของตัวเองชื่อ จิมมี่ เจมส์ แอนด์ เดอะ บลู เฟลมส์ รวมถึงเล่นกับวงบลูส์ร็อก คาร์ติส ไนท์ แอนด์ เดอะ สแควร์ส
• วงเดอะ จิมมี่ เฮนดริกซ์ เอ็กซ์พีเรียนซ์: ในปี 1966 เฮนดริกซ์ย้ายไปลอนดอน ประเทศอังกฤษ เพื่อผนึกกำลังกับมือเบส โนเอล เรดดิง และมือกลอง มิตช์ มิทเชลล์ ร่วมก่อตั้งวงจิมมี่ เฮนดริกซ์ เอ็กซ์พีเรียนซ์ ผู้จัดการของเขาชื่อชาส์ ชาวด์เลอร์ (มือเบสให้วงร็อกชื่อดัง เดอะ แอนิมัลส์) ช่วยแนะนำเฮนดริกซ์ให้รู้จักกับมือร็อกชาวอังกฤษ เช่น เอริก แคลปตัน, บีทเทิลส์, เดอะ WHO และร็อลลิ่ง สโตนส์ ในปี 1967 พวกเขาได้วางจำหน่ายอัลบั้มแรกชื่อ “อาร์ ยู เอ็กซ์พีเรียนซ์” ด้วยซิงเกิลแรกคือ เฮย์ โจ ที่ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีหลังออกวางจำหน่ายในอังกฤษ จิมมี่ เฮนดริกซ์ก็เริ่มได้รับความนิยมจากผู้ชมในอเมริกาหลังแสดงที่มอนตาเรย์ พอป เฟสติวัลในปีเดียวกัน
• อาชีพเดี่ยว: หลังจากปล่อยอัลบั้มใหม่ออกมาสองชุด คือ “Axis: Bold as Love และ Electric Ladyland” (ซึ่งตั้งชื่อตามสตูดิโออิเล็กทริก เลดี้ ที่ใช้บันทึก) วงเดอะ จิมมี่ เฮนดริกซ์ เอ็กซ์พีเรียนซ์ ก็แตกแยกกันไปเนื่องจากความขัดแย้งในเรื่องความคิดสร้างสรรค์ การแสดงเดี่ยวครั้งแรกของเฮนดริกซ์หลังจากนั้นคือที่งานวูดสต็อกมิวสิกเฟสติวัลในปี 1969 ต่อมาในปีเดียวกัน เฮนดริกซ์ได้ก่อตั้งวง แบนด์ ออฟ จิปซีส์ ร่วมกับมือเบส บิลลี่ คอกซ์ และมือกลอง บั๊ดดี้ ไมลส์ แต่พวกเขาก็อยู่ด้วยกันไม่นาน และได้ปล่อยอัลบั้มที่ตั้งชื่อเหมือนวงออกมาหนึ่งชุด
• ช่วงท้ายของชีวิต: นักกีตาร์ร็อกผู้มีผลงานมากมายรายนี้ เสียชีวิตด้วยภาวะแทรกซ้อนจากยาเสพติดในลอนดอน เมื่อวันที่ 18 กันยายน 1970 สมัยนั้นเขามีอายุเพียง 27 ปี ในช่วงที่เฮนดริกซ์ล่วงลับไป เขามีผลงานการบันทึกที่ยังไม่ได้วางจำหน่ายอีกหลายชิ้น รวมทั้งหมด 12 อัลบั้ม ประกอบด้วยบทเพลงของเฮนดริกซ์ อาทิ “เดอะ ครายออฟเลิฟ” “เรนโบว์บริดจ์” และ “เฟิร์ส เรย์ส ออฟ เดอะ นิว ไรซิ่ง ซัน” เขาได้รับการยกย่องเข้าสู่ร็อกแอนด์โรลล์ฮอลล์ออฟเฟมในปี 1992
3.สไตล์ดนตรีของสจิมมี่ เฮนดริกซ์
1. การแหกคอกทางดนตรี: ที่ผ่านมาเฮนดริกซ์แทบจะไม่เคยยุ่งอะไรกับคีย์เพลงเลย แต่สุดท้ายเขาก็ชอบดรอปสายคีย์กีตาร์ลงมาที่ E♭, A♭, D♭, G♭, และ B♭ มากกว่า และยังจะชอบใช้ประโยชน์จากแป้นเอฟเฟกต์เป็นอย่างดีอีกด้วย หากคุณอยากได้เสียงกีตาร์เฉพาะตัวแบบเฮนดริกซ์ คุณจะต้องมีเอฟเฟกต์ 3 ชนิด ได้แก่ วา-วา, ออคเตฟ และฟัซ ‘คอร์ดของเฮนดริกซ์’ ที่รู้จักกันดี คือ E7#9 และเป็นส่วนผสมสำคัญของเพลงบลูสส่วนใหญ่ของเฮนดริกซ์
2. จังหวะฟังก์: แม้เฮนดริกซ์จะเล่นกีตาร์ลีดในวงเกือบทุกวง แต่เขาก็เล่นลีดกีตาร์แบบมีจังหวะเสมอ โดยใช้นิ้วหัวแม่มือสำหรับเล่นโน้ตเบสของรูปแบบของคอร์ด ทำให้เฮนดริกซ์สามารถผสมผสานจังหวะฟังก์แม้กระทั่งในช่วงการสโล่ก็ตาม เทคนิคนี้กลายเป็นมาตรฐานในดนตรีร็อก และจะได้ยินเทคนิคนี้จากเพลง “ลิตเติ้ล วิง” ของเขาในปี 1967
3. การโซโล่ที่แสดงถึงอารมณ์: การเล่นกีตาร์ของเฮนดริกซ์แสดงอารมณ์ออกมาได้อย่างโดดเด่น โดยไม่ต้องกลัวเสียเทคนิค เขาเล่นอย่างอิสระจนน่าอิจฉา ทำให้การแสดงสดของเขาดุดันและคาดเดาไม่ได้ เขาได้รับการจารึกว่าเคยจุดไฟเผากีตาร์ของตัวเองที่งาน มอนตาเรย์ พอป เฟสติวัล หลังจากมีการโซโล่อันรุนแรงประกอบเพลง “ไวลด์ ทิง” เพลง “มาชีน กัน” ของเขาในปี 1970 ที่มีการโซโล่ที่ออกแบบมาให้เลียนแบบเสียงสงคราม
5.เพลงดังของจิมมี่ เฮนดริกซ์
1. “เฮย์ โจ”: เพลงนี้เป็นประกายไฟที่จุดชนวนอาชีพของเฮนดริกซ์ ต้นฉบับเพลงถูกแต่งโดยวง เดอะ ลีฟส์ จากรัฐแคลิฟอร์เนีย และเฮนดริกซ์ได้นำเสนอเวอร์ชันของตัวเองที่คาเฟ่วา ในนิวยอร์กเมื่อปี 1966 ชาส์ ชานด์เลอร์ มือเบสของวง เดอะ แอนิมอลส์ ได้ยินเวอร์ชันของเฮนดริกซ์และชักชวนให้เขาย้ายไปยุโรปเพื่อบันทึกซิงเกิลและก่อตั้งวงเดอะ จิมมี่ เฮนดริกซ์ เอ็กซ์พีเรียนซ์
2. “เพอร์เพิล เฮซ”: นี่คือซิงเกิลลำดับที่สองจากวง เดอะ จิมมี่ เฮนดริกซ์ เอ็กซ์พีเรียนซ์ ในปี 1967 แฟนๆ มักตีความเนื้อร้องไปในทาง psychedelic trip แต่เฮนดริกซ์กลับบอกว่ามันเป็นเพลงรัก
3.”เดอะ วินด์ ครายส์ แมรี”: นี่คือซิงเกิลลำดับที่สามจากวง เดอะ จิมมี่ เฮนดริกซ์ เอ็กซ์พีเรียนซ์ ออกวางจำหน่ายเป็นเพลง B-side ของ “เพอเพิล เฮซ” ในสหรัฐอเมริกา และต่อมาปล่อยในอัลบั้ม “อาร์ ยู เอ็กซ์พีเรียนซ์” เพลงนี้ทำอันดับได้ถึงอันดับที่ 6 ในชาร์ตซิงเกิลของอังกฤษในปี 1967
4. “ออล อะลอง เดอะ วอชท์ทาวเวอร์”: เพลงนี้แต่งขึ้นโด ยบ็อบ ดิลัน สำหรับกีตาร์อะคูสติก วงเดอะ จิมมี่ เฮนดริกซ์ เอ็กซ์พีเรียนซ์ ได้นำมาเล่นเวอร์ชันไฟฟ้าในปี 1968 ทำอันดับขึ้นมาถึงอันดับที่ 20 ในบิลบอร์ดชาร์ต ถือเป็นเพลงฮิตที่ทำอันดับสูงสุดของเฮนดริกซ์ในอเมริกา
5.”วูดูชายด์ (สไลท์ รีเทิร์น)”: เพลงนี้มีจุดเด่นที่เสียงกีตาร์วาวาสไตล์เฮนดริกซ์ ออกวางจำหน่ายในปี 1968 ในอัลบั้ม “อิเล็กทริก เลดี้แลนด์” ทำอันดับขึ้นมาเป็นอันดับ 1 บนชาร์ตซิงเกิลของอังกฤษ นับเป็นซิงเกิลที่ทำอันดับหนึ่งเพียงชิ้นเดียวของเฮนดริกซ์ในอังกฤษ
